Capones Island @ Zambales - Part 3

Pagkatapos ng mahabang lakaran sa mga naglalaking batuhan sa baybayin, paakyat naman kami ngayon papuntang lighthouse. More or less 10 minutes walk mula sa ibaba, mararating mo na ang dinadayong lighthouse dito.



Basically, di naman ganon kahirap akyatin ang parteng ito ng bundok. May mga parts na challenging pero sa kabuuan kaya naman, kahit sabihin mo pang kulang ka sa praktis sa mga ganitong tipong activity. Sabi nga, pag hindi kayang daanin sa patayo pwede namang gapangin. Ajeje.



At ito na nga yon, ang lighthouse ng capones!



Sa unang tingin, talagang pinabayaan na ang kabuuan ng lugar. Aging at deteriorating structure na ito at malamang walang sapat na pondo para ito irehabilitate. Katulad din ito ng iba pang mga lighthouses sa buong kapuluan ng Pilipinas, hindi nabibigyan ng sapat na importansya para ito marehab o di kaya'y ma maintain man lang. Nakakapanghinayang dahil ito ang main attraction ng isla.



Pero sa kabilang banda, naitanong ko rin sa sarili ko na kung sakaling maayos ang pisikal na structure nito at maayos ang pagka-maintain nito, magiging mas attractive kaya ito? O ang pagiging abandoned at aging state nito ang syang nagbibigay ng halina at kakaibang magneto sa mga dumadayo dito?



Anyway, ginala namin ang iba't ibang sulok nito at as usual, picture dito at picture doon ang mga sumunod na eksena.



Actually, magandang place ito for a photo shoot. Kahit na sabihin mong hindi ka maalam kung papano kunan ng magandang shoot ang model mo, ang lugar na ito mismo ang mag susuggest sa iyo. Although malaking bagay na pareho kayong creative ng model mo, pero ang setting ng lugar ay meron na ring sariling inputs.



Kung ako nga lang ang masusunod, gusto kong mag stay dito ng buong araw at talagang i-maximize ang setting ng lugar para makakuha ng magandang pictures. Yon nga lang, kelangan me presence ng models para magkaroon ng katuturan ang oras na ilalagi mo dito.



Inakyat namin ang tuktok ng lighthouse. Medyo nakakatakot ang spiral metal staircase kasi umuuga ito lalo na kapag marami kayong paakyat o pababa. Sa katagalan ng panahon, hindi na nakakapit ang mga pako nito sa concrete kaya't umuuga ito.



Maliban sa spiral staircase, meron pang dalawang metal stairs na aakyatin para marating ang pinakatuktok ng lighthouse. Yung unang staircase naka incline siguro ng 70 to 75 degrees pero ang pangalawang staircase, naka 90 degrees ito at more or less, 8 feet ang taas nito. Nyay.



At pagdating mo sa tuktok, a full-360 degrees view ng buong lugar ang tatambad sa iyo. Nakakalula kung medyo takot ka sa heights pero masarap itong maging tambayan. Hehe.




Kung hindi lang katirikan ng araw, ang sarap magpalipas ng oras dito kasama ang barkada at magkwentuhan. Pag andito ka sa tuktok, tyak hindi mo ramdam ang paglipas ng oras. Ramdam mo ang katahimikan ng lugar, ang lakas ng ihip ng sariwang hangin, ang mabagal na paglipas ng sandali, at ito yung tipong lugar na wala kang masyadong iisipin.



Sa bandang baba, kitang kita ang unti-unting pagkasira ng bubong at ng iba pang upper structure ng building. Marahil pinabayaan na rin ito kasi walang tumatao dito. Hmmm. Ano kaya ang pakiramdam kung sakaling ma-assign ka ditong mag-isa na nangangala sa lighthouse tapos mag-isa ka ring matutulog dito? Haha. Di ko papangaraping matulog mag-isa dito.



Pero ang nakakagulat, solar powered ang lighthouse na ito. Makikita ang solar panels sa ibaba at tyak naka program kung anong oras iilaw ang lighthouse. Kaya pala hindi na sila nag-aksaya ng resources na irehab ang lugar kasi wala namang tatao dito. Kung papalya man ang ilaw ng lighthouse malamang saka palang magkaroon ng maintenance crew dito.



Sa aking na-witness, nakakapanghinayang ang naipundar na lighthouse structure. Ganito na rin ang nangyayari sa halos lahat ng panig ng ating bansa. Maging ang ating mga cultural heritage sites ay napapabayaan na rin. Ang ating national at local governments ay hindi pinagtutuunan ng pansin na isaayos ang mga ito at maging proud kung anong meron sa atin. Samantalang sa ibang bansa, ginagastusan ito ng gobyerno nila at pinipreserve. Nakakapanghinayang kasi nga kulang tayo sa pagpapahalaga sa aspetong cultural ng sariling atin samantalang manghang-mangha naman tayo sa kung ano ang meron sa ibang mga bansa.



Sana maisayos ang mga ito at ma-maintain. Dahil darating ang panahon na sa history books at internet na lang sila makikita.